رزین مبادله کننده یون میکس بد برای تصفیه آب

اساسا رزین های میکس بد یا رزین های مبادله کننده یون میکس بد در صنعت تصفیه آب برای شفاف سازی آب تا رسیدن به کیفیت آب بدون یون مثلا بعد از یک سیستم اسمز معکوس(RO) بکار برده می شود. رزین میکس بد به عنوان رزینی که شامل رزین های مبادله کننده آنیونی و کاتیونی قوی است، تعریف می شود.

کاربردهای معمول شامل :

• ·تولید آب فوق العاده خالص
• ·دیونیزه کردن آب
• ·شفاف کردن آب میعان شده(جهت آب ورودی به بویلر)
• ·پاک کنندگی میکرو الکترونیک
• ·صنایع دارویی
• ·نسبت حجم رزین کاتیونی به آنیونی می بایست در رنج 40:60 تا 60:40 باشد
• ·فلو جریان آب 20-40 حجم تانک بر ساعت باشد.
• ·سطح احیا کننده از 80-100 گرم بر لیتر برای اسید کلریدریک یا 120-160 گرم بر لیتر برای اسید سولفوریک برای رزین کاتیونی و 80-100 گرم بر لیتر سود برای رزین آنیونی می باشد.
• ·نهایتا کمتر از هر 4 هفته یکبار سرویس بشوند.
• ·یشترین سیلیکایی که ریخته می شود، 1 گرم بر لیتر و در انتهای تانک می باشد.
• ·حداقل ارتفاع رزین میکس بد کاتیونی 450 میلی متر یا 1.5 فوت باشد.

رزین میکس بد صنعتی

رزین های کاتیونی و آنیونی می توانند در یک ظرف ساده با یکدیگر مخلوط شوند و آب با کیفیت بالا بوسیله واکنش های تبادل یونی زیاد تولید کنند که بطور مداوم به عنوان یک گذرگاه آبی در طول بستر مختلط رزین ها اتفاق می افتد. میکس بد به طور معمول مخلوطی از رزین های آنیونی و کاتیونی قوی به نسبت 40% کاتیونی و 60% آنیونی تشکیل شده است. سایر نسبتها می تواند بسته به آنالیز آب، ظرفیت دلخواه و کیفیت مورد نظر آب تصفیه شده بکار رود.

انواع رزین میکس بد مارک Purolite^®

MB400
MB400IND
MB400QR
MB450VC
MB46IND
MB478LT

این شکل از دیونیزه کردن بطور معمول زمانی استفاده می شود که به یک کیفیت آب با هدایت الکتریکی کمتر از 1 micromho(یا مقدار TDS کربنات کلسیم 0.5ppm یا مقاومت ویژه 1 megohm-cm) نیاز باشد.

یک واحد رزین میکس بد همچنین می تواند به عنوان یک شفاف کننده که یک سیستم تک یا چند رزینی را دنبال می کند، استفاده بشود. این ترتیب، زمانی استفاده خواهد شد که یک کیفیت آب با هدایت الکتریکی تا 0.05 micromho (18.2 megohm-cm) نیاز باشد.

یک طرح معمول برای رزین های میکس بد با هدف احیا دوباره رزین ها که در داخل همان ظرف هم انجام شود، نیاز است. در این مورد نیاز است که رزین آنیون از کاتیون قبل از اینکه اسید و سود اضافه شود، از هم جدا بشوند. این کار بوسیله شستشوی معکوس رزین ها  با استفاده از جریان مناسبی از آب انجام میشود.

رزین کاتیونی که دانسیته بالاتری دارد، در تانک رزین ته نشین خواهد شد، در حالیکه رزین های آنیونی به سمت بالای تانک خواهند رفت(در برخی حالتها، از آب نمک برای کمک به این جداسازی استفاده می شود).

هر یک از بسترهای رزینی جداشده دوباره احیا و بازسازی می شوند. پس از تاثیر مواد شیمیایی احیا کننده، رزین ها شستشو داده می شوند و سپس فورا بوسیله هوا فشرده تمیز(فاقد روغن)با هم مخلوط میشوند.

برای راحت کردن جداسازی فیزیکی و ظاهری، میتوان قبل از احیا ازیک  رزین خنثی  به همراه رزین های آنیونی و کاتیونی استفاده نمود، . رزین خنثی کاربردی ندارد و روی کیفیت اب هیچ تاثیری نخواهد داشت. در طول شستشو، رزین خنثی بدلیل دانسیته آن که بین دانسیته رزین کاتیونی و آنیونی است، در لایه ای میان رزین کاتیونی و آنیونی خواهد نشست و نقش لایه جدا کننده را خواهد داشت.

مراحل احیا رزین میکس بد:

1.جداسازی رزین بوسیله شستشو و ته نشینی(رزین کاتیونی در تانک ته نشین می شود، و رزین های آنیونی  با توجه به اختلاف در سرعت ته نشینی در بالای آن قرار می گیرند )

2.احیا بوسیله اضافه کردن اسید احیا کننده به تانک. احیای رزین کاتیونی و آنیونی به طور همزمان اتفاق می افتد.

3. شستشو دادن

4. تخلیه کردن ماده احیا کننده

5. اضافه کردن رزین جدید(درصورتی که بخواهیم حجم رزین به حجم طراحی اولیه برسد).

6. مخلوط کردن رزین ها با استفاده از جریان هوا

7. پر کردن تانک

8. شتشوی سریع با آب

نکات طراحی رزین میکس بد

تعویض رزین های میکس بد زمانی لازم خواهد بود که آنالیز آب تولیدی پایین تر از حد قابل قبول باشد یا اینکه به درجه ای از آب سالم نیاز باشد که به کیفیت آب اطمینان داشته باشیم.TDS آب خروجی از تانک رزین میکس بد می بایست که در 25 درجه سانتیگراد در حدود 10-20 ppm باشد